چه کسی موبایل دوربین دار را اختراع کرد؟ - وبلاگ دیور

به گزارش وبلاگ دیور، در منابع مختلف، مخترع موبایل دوربین دار، فیلیپ کان معرفی شده است.

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری وبلاگ دیور، امروزه گوشی های موبایل دوربین دار به یکی از وسایل معمول زندگی روزمره تبدیل شده اند. با گذشت یک دهه از اختراع گوشی های موبایل دوربین دار، مردم توانسته اند با استفاده از آن ها لحظات مهمی از زندگی شخصی یا وقایع مهم تاریخ را ثبت کنند و با به اشتراک گذاشتن آن ها در سایت های اشتراک عکسی مثل فیلکر، سایت های اشتراک ویدئو مثل یوتیوب و یا در وبلاگ های شخصی خود، آن لحظات را برای همیشه جاودانه کنند.

مراسم اعدام صدام حسین را به یاد بیاورید که چگونه یک ویدئو که توسط یکی از حضار گرفته شده بود، میلیون ها تماشاگر پیدا کرد.

در سال 2005 عکس هایی که مردم از بمب گذاری های لندن گرفته بودند و در سایت فیلیکر گذاشته می شدند، توجه رسانه های سنتی را به خود جلب کردند.

بعد از اختراع گوشی های موبایل دوربین دار، خریداران به جز کیفیت تماس با گوشی موبایل به فاکتور های دیگری هم برای خرید اهمیت می دهند. مدیرعامل شرکت موتورولا در گفتگویی گفته است که شرکتش توانسته بیش از هر شرکت تولیدکننده دوربینی، گوشی موبایل دوربین دار بفروشد.

برآورد می شود که در سال 2006، 460 میلیون گوشی موبایل دارای دوربین فروخته شده است و تخمین زده می شود میزان فروش این گوشی ها در سال 2010 به یک میلیارد دستگاه برسد.

هر محصول جدیدی قائدتا بایستی مخترعی داشته باشد. آیا شما می دانید مخترع موبایل دوربین دار چه کسی است؟

در منابع مختلف، مخترع موبایل دوربین دار، فیلیپ کان معرفی شده است.

بیوگرافی مختصر: فیلیپ کان در سال 1952 در فرانسه به دنیا آمد. تحصیلاتش را در ریاضیات در نیس فرانسه به سرانجام رساند. اما علاوه بر ریاضیات، فیلیپ کان، در هنرستان هنر های زیبای سوئیس مطالعاتی در زمینه موسیقی و به خصوصی فلوت زنی کلاسیک هم دارد. وی به موسیقی کلاسیک و جاز علاقه زیادی دارد و نواختن فلوت را دوست دارد.

وی چندین آلیوم موسیقی هم منتشر کرده است که ترکیبی هستند از موسیقی کلاسیک و جاز. کان به قایقرانی مسابقه ای هم می پردازد و رهبری یک تیم قایقرانی را هم بر عهده دارد. همچنین وی یکی از حمایت کنندگان آزادی بیان به شمار می رود. کان در زمینه فعالیت های بشردوستانه هم فعال است و یک بنگاه خیریه دارد که در زمینه ارتقای دسترسی مردم به مراقبت های بهداشتی و آموزش فعال است.

از سال 1982 تا به حال، کان چهار شرکت کامپیوتری تأسیس کرده است: Borland، Starfish Software، LightSurf Technologies، Fullpower Technologies.

اما می رسیم به موضع اصلی این پست، یعنی داستان اختراع گوشی موبایل دوربین دار:

ایده یک پارچه سازی گوشی دوربین با موبایل یا وسایل دیگر و مهیا کردن امکاناتی برای اشتراک عکس با دیگران، البته یک چیز تازه نبود و پیش از اینکه به فکر کان برسد، چندین کمپانی به این فکر افتاده بودند:

- در سال 1995 شرکت اپل، وسیله ای را در نمایشگاه Macworld به نمایش گذاشته بود، که ترکیبی از یک PDA، دوربین و موبایل به حساب می آمد و AppleVideophone/PDA نام داشت.

- شرکت الیمپوس هم در سال 94 دوربینی درست کرده بود که می توانست به وسیله موبایل عکس ها را منتقل کند و OLYMPUS DELTIS VC-1100 نام داشت.

- اما نخستین موبایل مجهز به دوربین در سال 1997 توسط همین آقای فیلیپ کان ساخته شد. در همین سال، کان شرکت استارفیش را تأسیس کرد که فعالیتش در زمینه نرم افزار های گوشی همراه بود.

- نخستین نمونه تجاری موبایل دوربین دار به وسیله شرکت شارپ ژاپن ساخته شد، فیلیپ کان در ساخت این گوشی با شرکت شارپ همکاری داشت. این گوشی J-SH04 نام داشت و به وسیله آن می شد به وسیله اینترنت عکس ها را ارسال کرد.

اما داستان اختراع گوشی موبایل دوربین دار به وسیله آقای کان هم شنیدنی و جالب است:

در واقع فکر اصلی اختراع موبایل دوربین دار نه در اختراع مطالعه به فکر کان رسید و نه در دفتر شرکت استارفیش، محل چنین فکر بکری اتاق انتظار یک بیمارستان بود!

همسر آقای کان -سونیا لی- برای وضع حمل به بیمارستان آمده بود و در حال گذراندن ساعات زایمان خود بود که 18 ساعت به طول کشید، کان مشغول دلداری دادن همسرش بود، ولی خانم لی در آن ساعات پردرد حوصله صحبت ها و دلسوزی های کان را نداشت. پس آقای لی مجبور شد روی یک نیمکت بنشیند و انتظار بکشد. وی لپ تاپ، موبایل و دوربینش را همراه آورده بود.

با دیدن تجهیزاتش ناگهان به این فکر افتاد که چقدر مسخره است که برای به اشتراک گذاشتن عکس ها با دوستانش مجبور باشد مراحل طولانی دریافت عکس، ارسال آن به هارد کامپیوتر و بعد میل کردن عکس ها را به دوستانش انجام دهد، چقدر می شد اگر با فشار یک دکمه می شد عکس گرفت و هم زمان آن را به گوشی موبایل دیگران فرستاد.

در همان حال که همسر کان مشغول زایمان بود، خود وی روی ایده اش مشغول کار شد، سخت افزار وسایلش را دست کاری کرد و کدنویسی را هم شروع کرد. وقتی دختر کان به دنیا آمد وی توانست با وسایل دست کاری شده اش یک عکس را به صورت بی سیم به دوستانش بفرستد.

کان در حال کار روی اختراعش

ناگفته نماند که خانم سونیا لی که ما اختراع موبایل های دوربین دار را تا حدی به زایمان طولانی وی مدیون هستیم، خود یک پژوهشگر و مؤسس شرکتی است که در زمینه صنایع بی سیم فعالیت می کند. وی همچنین طراح خوبی هم به حساب می آید و نمونه هایی از کار های وی را در اینجا ببنید.

نخستین بار موتورولا علاقه پیدا کرد که شرکت استارفیش را بخرد و بخت آن را داشت که نخستین شرکتی باشد که گوشی موبایل دوربین دار به بازار می فرستد، ولی این شرکت در آن زمان مدیرعامل جدیدی پیدا کرده بود و دوره آشفته ای را طی می کرد و در حال کار روی یکی از پروژه های ناموفق بود. پس کان شرکت جدیدی به نام LightSurf ایجاد کرد و با همکاری شارپ، نخستین نسل گوشی های موبایل دار را روانه بازار کرد.

موبایل های دوربین دار و تأثیرات اجتماعی

جورج اورول در رمان 1984 می گوید که مردم مجبورند به خاطر نظارت همیشگی دوربین های دولت ها، رفتار دلخواه دولت ها را داشته باشند، ولی گویا این روز ها مردم باید مواظب دوربین های سایر شهروندان باشند که در بسیاری موارد در حکم یک دوربین جاسوسی هستند، در واقع این مردم هستند که جای دولت های مورد نظر اورول را گرفته اند.

همچون سایر پدیده های فن آوری این دوربین ها، کاربردی متضادی پیدا کرده اند. در عین حال که امروزه این دوربین ها که وضوحی چند مگاپیکسلی یافته اند نقش زیادی در پیشگیری از جرم، روزنامه نگاری شهروندی و فعالیت های تجاری ایفا می کنند می توانند تهدیدکننده حریم شخصی و حق انتشار باشند و به عنوان یک وسیله مدرن چشم چرانی voyeurism هم مورد استفاده قرار گیرند.

در 17 ژانویه 2007 شهردار نیویورک برنامه ای را اعلام نمود که بر اساس آن شهروندان می توانند صحنه هایی را که از جنایات با دوربین موبایل گرفته اند مستقیماً به شماره تلفن پلیس بفرستند. در ایالات متحده بردن گوشی های موبایل دوربین دار به اماکنی همچون پنتاگون، مدرسه ها، تئاتر و موزه ها ممنوع است.

در آوریل 2004 دولت عربستان سعودی ورود این نوع گوشی ها را ممنوع کرد، ولی دسامبر همان سال، ورود این گوشی ها را آزاد کرد. در کره جنوبی و ژاپن، همه گوشی های دوربین دار باید طوری تولید شوند که هنگام دریافت عکس صدای قابل شنیدنی از خود خارج کنند. در ایران هم عکس ها و ویدئو های گرفته شده با دوربین موبایل بار ها به صورت گسترده خبرساز شده اند، زمانی هم صحبت از پلیس موبایل بود که بافاصله کوتاهی تکذیب شد.

منبع: یک پزشک

4129/